Tijdens zijn zomerresidentie werkte architect Simen Lambrecht aan het fotografisch beeldonderzoek, Tussen/Pool. Hij portretteert met een architecturale blik de geschiedenis en het heden van Kerkbrugge-Langerbrugge. Met een zelfgemaakte pinhole camera gaat Lambrecht aan het werk in de elektriciteitscentrale. Hij maakt er  beelden van de ruimte, het licht en het lijnenspel. In de werkplek bouwt hij een donkere kamer waar hij met organische producten (citroensap, thee) de beelden ontwikkelt. Een post-apocalyptisch werkproces dat ongepolijste beelden oplevert van een gebouw dat al meer dan een eeuw het landschap en de omliggende gemeenschap tekent. In contrast hiermee portretteert hij met een digitale precisie een tiental buurtbewoners. Elk detail – van rimpels tot lachkuiltjes, een gescheurd hemd of werkhanden – wordt zichtbaar. Vervolgens laat hij deze beelden met elkaar dialogeren en gaat hij op zoek naar overeenkomstige patronen. Zodoende injecteert hij het menselijke in een een schijnbaar ontmenselijkte ruïne.

Deze reeks van tien dubbele beelden is het onderwerp van een tijdelijke openluchttentoonstelling in het koppelingsgebied van Langerbrugge. Nog te zien tot eind februari 2021. Meer informatie vind je hier.

Daarnaast werkte Lambrecht aan de tekst De mistige aanwezigheid van de ruïne in het alledaagse dorpsleven, waarin hij reflecteert over de tegenstelling tussen de sublieme perceptie van de vervallen centrale en het prozaïsche leven van de mensen die in haar schaduw wonen.